Επιτροπή του ΟΗΕ: Η τρύπα του όζοντος θα μπορούσε να κλείσει εντελώς μέχρι το 2066 εάν σταματήσει η γεωμηχανική
Επιτροπή του ΟΗΕ: Η τρύπα του όζοντος θα μπορούσε να κλείσει εντελώς μέχρι το 2066 εάν σταματήσει η γεωμηχανική
11 Ιαν 2023,
Οι πρώτες αναφορές για τρύπα του όζοντος χρονολογούνται από το 1985. Τώρα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η πλήρης ανάκαμψη είναι δυνατή εάν παραμείνουν σε ισχύ μέτρα όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ του 1989.
Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική συρρικνώνεται.
Το προστατευτικό στρώμα του όζοντος της Γης είναι «σε καλό δρόμο» για να ανακάμψει πλήρως, σύμφωνα με αξιολόγηση που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Μια επιστημονική επανεκτίμηση έδειξε ότι τα επίπεδα του όζοντος έχουν σταθεροποιηθεί και είναι πιθανό να επιστρέψουν στα επίπεδα του 1980 τις επόμενες δεκαετίες, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη τη Δευτέρα στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας στο Ντένβερ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, ορισμένα βιομηχανικά αερολύματα είχαν οδηγήσει στην καταστροφή του όζοντος στη στρατόσφαιρα, 11 έως 40 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης.
Ωστόσο, αυτή η προστατευτική ασπίδα είναι απαραίτητη για τη ζωή στη Γη. Μεταξύ άλλων, ένα άθικτο στρώμα όζοντος φιλτράρει το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων του ήλιου, η οποία βλάπτει το DNA των ζωντανών οργανισμών και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Στο επίπεδο του εδάφους, από την άλλη πλευρά, το όζον είναι ένα μη δημοφιλές συστατικό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιδεινώνει τις αναπνευστικές ασθένειες. Ωστόσο, η μαζική χρήση ουσιών που καταστρέφουν το όζον – όπως οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα συστήματα ψύξης και πυρόσβεσης – κατέστρεψε αυτό το προστατευτικό φράγμα και προκάλεσε παγκόσμια ανησυχία για χρόνια. Το 1987, χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, συμφώνησαν στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, μια διεθνή συμφωνία για τη μείωση της κατανάλωσης και της παραγωγής ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Αυτές οι ουσίες περιλαμβάνουν χλωροφθοράνθρακες, κοινώς γνωστούς ως CFC, οι οποίοι βρίσκονταν στα αερολύματα. Προκειμένου να εξαλειφθούν γρήγορα, οι CFC έχουν συχνά αντικατασταθεί από εναλλακτικές ουσίες που ονομάζονται υδροφθοράνθρακες (HFC). Αν και οι HFC δεν καταστρέφουν άμεσα τη στιβάδα του όζοντος, μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υπερθέρμανση του πλανήτη, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις του πρωτοκόλλου αποσκοπούσαν επίσης στη σταδιακή κατάργηση της χρήσης τους.
Κάθε τέσσερα χρόνια, η Επιτροπή Επιστημονικής Αξιολόγησης του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος δημοσιεύει έκθεση προόδου – και η τελευταία δίνει λόγους αισιοδοξίας. Εάν διατηρηθούν τα τρέχοντα μέτρα, η στιβάδα του όζοντος αναμένεται να ανακάμψει στα περισσότερα μέρη του κόσμου γύρω στο 2040, στην Αρκτική μέχρι το 2045 και στην Ανταρκτική μέχρι το 2066. Αυτό σημαίνει ότι η στιβάδα του όζοντος θα έχει επιστρέψει στην κατάσταση του 1980 – πριν δημιουργηθεί η περιβόητη τρύπα του όζοντος.
«Το γεγονός ότι η αποκατάσταση της στιβάδας του όζοντος βρίσκεται σε καλό δρόμο, σύμφωνα με την τελευταία τετραετή έκθεση, είναι φανταστικά νέα. Ο αντίκτυπος του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Τα τελευταία 35 χρόνια, το Πρωτόκολλο έχει γίνει ένας πραγματικός πρωταθλητής για το περιβάλλον», δήλωσε η εκτελεστική γραμματέας της Γραμματείας του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ για το όζον, Meg Seki.
Εκτός από την αποκατάσταση της ίδιας της στιβάδας του όζοντος, η έκθεση περιέχει επίσης ορισμένα θετικά νέα σχετικά με τη σταδιακή μείωση των HFC. Εκτιμάται ότι εάν σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος σε αυτόν τον τομέα έως το 2100, θα μπορούσε να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,3 έως 0,5 βαθμούς Κελσίου. «Τα μέτρα για το όζον δημιουργούν προηγούμενο για τη δράση για το κλίμα. Η επιτυχία μας στη σταδιακή κατάργηση των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον μας δείχνει τι μπορεί και πρέπει να γίνει - και επειγόντως - για να απομακρυνθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, να μειώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου και έτσι να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, καθηγητής Petteri Taalas.
Ένα άθικτο στρώμα όζοντος φιλτράρει το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων του ήλιου, η οποία βλάπτει το DNA των ζωντανών οργανισμών και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Στο επίπεδο του εδάφους, από την άλλη πλευρά, το όζον είναι ένα μη δημοφιλές συστατικό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιδεινώνει τις αναπνευστικές ασθένειες.
[σχετικό δημοσίευμα--Μελέτη: Η καταστροφή του όζοντος πάνω από την Αρκτική επιδεινώνεται σε τεράστιο βαθμό από την υπερθέρμανση του πλανήτη]
Όμως, ενώ ο κόσμος ενώνεται εδώ και δεκαετίες για να καταπολεμήσει τις καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους και το περιβάλλον από την άπειρη χρήση CFC, απέτυχε να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες είναι εξίσου επιβλαβείς για το περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, ο κόσμος μας, του οποίου η θερμοκρασία είναι τώρα μόλις 1,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, πλήττεται πρόσφατα όλο και περισσότερο από κύματα καύσωνα, ξηρασίες και θερμοκρασίες ρεκόρ. Καθώς οι εκπομπές συνεχίζουν να αυξάνονται και ο χρόνος τελειώνει για να αποφευχθούν μερικές από τις χειρότερες επιπτώσεις, οι αμφιλεγόμενες έννοιες της γεωμηχανικής γίνονται όλο και περισσότερο το επίκεντρο των συζητήσεων για την κλιματική πολιτική. Αυτές περιλαμβάνουν προτάσεις για τον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη με την εναπόθεση σωματιδίων θείου στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η νέα μελέτη του ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει σοβαρά την αποκατάσταση της στιβάδας του όζοντος. Η λεγόμενη έγχυση στρατοσφαιρικού αερολύματος (SAI) θεωρείται όλο και περισσότερο ως πιθανό προσωρινό μέτρο για τον περιορισμό των θερμοκρασιών για αρκετό καιρό ώστε να φτάσει στη ρίζα του προβλήματος. Η φύση δείχνει ότι λειτουργεί: η βίαιη έκρηξη του ηφαιστείου Pinatubo των Φιλιππίνων το 1991, η οποία εκτόξευσε εκατομμύρια τόνους σκόνης και συντριμμιών, μείωσε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες για περίπου ένα χρόνο.
[σχετικό δημοσίευμα--Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική φτάνει στη μέγιστη έκταση]
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η ετήσια απόρριψη 8 έως 16 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του θείου στη στρατόσφαιρα, η οποία είναι περίπου η ίδια με την εκπομπή του όρους Pinatubo, θα ψύξει τη θερμοκρασία της Γης κατά περίπου 1 βαθμό Κελσίου.
Προσομοιώσεις πάνω από την Ανταρκτική τον Οκτώβριο – την εποχή του χρόνου που η τρύπα του όζοντος είναι μεγαλύτερη – έδειξαν ότι η λεγόμενη στρατοσφαιρική έγχυση αερολύματος σε διάστημα 20 ετών θα μείωνε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες μόλις κατά 0,5 βαθμούς Κελσίου. Υπάρχει όμως ένας συμβιβασμός: η στιβάδα του όζοντος θα επιστρέψει εκεί που ήταν το 1990, μόνο το ένα τρίτο αυτού που ήταν πριν από τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας.
«Όσο συνεχίζεται ο έλεγχος της ηλιακής ακτινοβολίας, ο κόσμος θα βιώσει συνεχή σοβαρή εξάντληση της στιβάδας του όζοντος», προειδοποίησαν οι επιστήμονες. Ως εκ τούτου, το επιστημονικό συμβουλευτικό όργανο των "Ηνωμένων Εθνών για θέματα κλίματος, η IPCC, προειδοποίησε για περαιτέρω ακούσιες συνέπειες, που κυμαίνονται από τη διατάραξη των μουσώνων της Αφρικής και της Ασίας, από τους οποίους εξαρτώνται εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι για την τροφή τους, έως την αποξήρανση του Αμαζονίου, ο οποίος έχει ήδη μετατραπεί σε κράτος σαβάνας.
Η νέα έκθεση, η δέκατη μέχρι στιγμής, δείχνει επίσης μια απροσδόκητη μείωση του όζοντος στην κατώτερη στρατόσφαιρα πάνω από τα κατοικημένα τροπικά και μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Γης. Μέχρι τώρα, οι χλωροφθοράνθρακες (CFC) και άλλα μόρια έχουν εξαντλήσει το όζον κυρίως στην ανώτερη στρατόσφαιρα και πάνω από τους πόλους. Οι επιστήμονες ερευνούν δύο πιθανούς ενόχους: τις βιομηχανικές χημικές ουσίες που δεν καλύπτονται από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, τις λεγόμενες «πολύ βραχύβιες ουσίες» (VSLS) και την κλιματική αλλαγή.
Περισσότερα για το θέμα - "Προστασία του κλίματος" - Αμερικανική εκκίνηση γεωμηχανικής ισχυρίζεται ότι έχει αρχίσει να επηρεάζει την ατμόσφαιρα της Γης
11 Ιαν 2023,
Οι πρώτες αναφορές για τρύπα του όζοντος χρονολογούνται από το 1985. Τώρα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η πλήρης ανάκαμψη είναι δυνατή εάν παραμείνουν σε ισχύ μέτρα όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ του 1989.
Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική συρρικνώνεται.
Το προστατευτικό στρώμα του όζοντος της Γης είναι «σε καλό δρόμο» για να ανακάμψει πλήρως, σύμφωνα με αξιολόγηση που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη. Μια επιστημονική επανεκτίμηση έδειξε ότι τα επίπεδα του όζοντος έχουν σταθεροποιηθεί και είναι πιθανό να επιστρέψουν στα επίπεδα του 1980 τις επόμενες δεκαετίες, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη μελέτη τη Δευτέρα στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας στο Ντένβερ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, ορισμένα βιομηχανικά αερολύματα είχαν οδηγήσει στην καταστροφή του όζοντος στη στρατόσφαιρα, 11 έως 40 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης.
Ωστόσο, αυτή η προστατευτική ασπίδα είναι απαραίτητη για τη ζωή στη Γη. Μεταξύ άλλων, ένα άθικτο στρώμα όζοντος φιλτράρει το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων του ήλιου, η οποία βλάπτει το DNA των ζωντανών οργανισμών και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Στο επίπεδο του εδάφους, από την άλλη πλευρά, το όζον είναι ένα μη δημοφιλές συστατικό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιδεινώνει τις αναπνευστικές ασθένειες. Ωστόσο, η μαζική χρήση ουσιών που καταστρέφουν το όζον – όπως οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα συστήματα ψύξης και πυρόσβεσης – κατέστρεψε αυτό το προστατευτικό φράγμα και προκάλεσε παγκόσμια ανησυχία για χρόνια. Το 1987, χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, συμφώνησαν στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, μια διεθνή συμφωνία για τη μείωση της κατανάλωσης και της παραγωγής ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Αυτές οι ουσίες περιλαμβάνουν χλωροφθοράνθρακες, κοινώς γνωστούς ως CFC, οι οποίοι βρίσκονταν στα αερολύματα. Προκειμένου να εξαλειφθούν γρήγορα, οι CFC έχουν συχνά αντικατασταθεί από εναλλακτικές ουσίες που ονομάζονται υδροφθοράνθρακες (HFC). Αν και οι HFC δεν καταστρέφουν άμεσα τη στιβάδα του όζοντος, μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υπερθέρμανση του πλανήτη, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις του πρωτοκόλλου αποσκοπούσαν επίσης στη σταδιακή κατάργηση της χρήσης τους.
Κάθε τέσσερα χρόνια, η Επιτροπή Επιστημονικής Αξιολόγησης του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος δημοσιεύει έκθεση προόδου – και η τελευταία δίνει λόγους αισιοδοξίας. Εάν διατηρηθούν τα τρέχοντα μέτρα, η στιβάδα του όζοντος αναμένεται να ανακάμψει στα περισσότερα μέρη του κόσμου γύρω στο 2040, στην Αρκτική μέχρι το 2045 και στην Ανταρκτική μέχρι το 2066. Αυτό σημαίνει ότι η στιβάδα του όζοντος θα έχει επιστρέψει στην κατάσταση του 1980 – πριν δημιουργηθεί η περιβόητη τρύπα του όζοντος.
«Το γεγονός ότι η αποκατάσταση της στιβάδας του όζοντος βρίσκεται σε καλό δρόμο, σύμφωνα με την τελευταία τετραετή έκθεση, είναι φανταστικά νέα. Ο αντίκτυπος του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Τα τελευταία 35 χρόνια, το Πρωτόκολλο έχει γίνει ένας πραγματικός πρωταθλητής για το περιβάλλον», δήλωσε η εκτελεστική γραμματέας της Γραμματείας του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ για το όζον, Meg Seki.
Εκτός από την αποκατάσταση της ίδιας της στιβάδας του όζοντος, η έκθεση περιέχει επίσης ορισμένα θετικά νέα σχετικά με τη σταδιακή μείωση των HFC. Εκτιμάται ότι εάν σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος σε αυτόν τον τομέα έως το 2100, θα μπορούσε να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,3 έως 0,5 βαθμούς Κελσίου. «Τα μέτρα για το όζον δημιουργούν προηγούμενο για τη δράση για το κλίμα. Η επιτυχία μας στη σταδιακή κατάργηση των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον μας δείχνει τι μπορεί και πρέπει να γίνει - και επειγόντως - για να απομακρυνθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, να μειώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου και έτσι να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, καθηγητής Petteri Taalas.
Ένα άθικτο στρώμα όζοντος φιλτράρει το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων του ήλιου, η οποία βλάπτει το DNA των ζωντανών οργανισμών και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Στο επίπεδο του εδάφους, από την άλλη πλευρά, το όζον είναι ένα μη δημοφιλές συστατικό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιδεινώνει τις αναπνευστικές ασθένειες.
[σχετικό δημοσίευμα--Μελέτη: Η καταστροφή του όζοντος πάνω από την Αρκτική επιδεινώνεται σε τεράστιο βαθμό από την υπερθέρμανση του πλανήτη]
Όμως, ενώ ο κόσμος ενώνεται εδώ και δεκαετίες για να καταπολεμήσει τις καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους και το περιβάλλον από την άπειρη χρήση CFC, απέτυχε να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες είναι εξίσου επιβλαβείς για το περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, ο κόσμος μας, του οποίου η θερμοκρασία είναι τώρα μόλις 1,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, πλήττεται πρόσφατα όλο και περισσότερο από κύματα καύσωνα, ξηρασίες και θερμοκρασίες ρεκόρ. Καθώς οι εκπομπές συνεχίζουν να αυξάνονται και ο χρόνος τελειώνει για να αποφευχθούν μερικές από τις χειρότερες επιπτώσεις, οι αμφιλεγόμενες έννοιες της γεωμηχανικής γίνονται όλο και περισσότερο το επίκεντρο των συζητήσεων για την κλιματική πολιτική. Αυτές περιλαμβάνουν προτάσεις για τον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη με την εναπόθεση σωματιδίων θείου στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η νέα μελέτη του ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει σοβαρά την αποκατάσταση της στιβάδας του όζοντος. Η λεγόμενη έγχυση στρατοσφαιρικού αερολύματος (SAI) θεωρείται όλο και περισσότερο ως πιθανό προσωρινό μέτρο για τον περιορισμό των θερμοκρασιών για αρκετό καιρό ώστε να φτάσει στη ρίζα του προβλήματος. Η φύση δείχνει ότι λειτουργεί: η βίαιη έκρηξη του ηφαιστείου Pinatubo των Φιλιππίνων το 1991, η οποία εκτόξευσε εκατομμύρια τόνους σκόνης και συντριμμιών, μείωσε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες για περίπου ένα χρόνο.
[σχετικό δημοσίευμα--Η τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική φτάνει στη μέγιστη έκταση]
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η ετήσια απόρριψη 8 έως 16 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του θείου στη στρατόσφαιρα, η οποία είναι περίπου η ίδια με την εκπομπή του όρους Pinatubo, θα ψύξει τη θερμοκρασία της Γης κατά περίπου 1 βαθμό Κελσίου.
Προσομοιώσεις πάνω από την Ανταρκτική τον Οκτώβριο – την εποχή του χρόνου που η τρύπα του όζοντος είναι μεγαλύτερη – έδειξαν ότι η λεγόμενη στρατοσφαιρική έγχυση αερολύματος σε διάστημα 20 ετών θα μείωνε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες μόλις κατά 0,5 βαθμούς Κελσίου. Υπάρχει όμως ένας συμβιβασμός: η στιβάδα του όζοντος θα επιστρέψει εκεί που ήταν το 1990, μόνο το ένα τρίτο αυτού που ήταν πριν από τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας.
«Όσο συνεχίζεται ο έλεγχος της ηλιακής ακτινοβολίας, ο κόσμος θα βιώσει συνεχή σοβαρή εξάντληση της στιβάδας του όζοντος», προειδοποίησαν οι επιστήμονες. Ως εκ τούτου, το επιστημονικό συμβουλευτικό όργανο των "Ηνωμένων Εθνών για θέματα κλίματος, η IPCC, προειδοποίησε για περαιτέρω ακούσιες συνέπειες, που κυμαίνονται από τη διατάραξη των μουσώνων της Αφρικής και της Ασίας, από τους οποίους εξαρτώνται εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι για την τροφή τους, έως την αποξήρανση του Αμαζονίου, ο οποίος έχει ήδη μετατραπεί σε κράτος σαβάνας.
Η νέα έκθεση, η δέκατη μέχρι στιγμής, δείχνει επίσης μια απροσδόκητη μείωση του όζοντος στην κατώτερη στρατόσφαιρα πάνω από τα κατοικημένα τροπικά και μεσαία γεωγραφικά πλάτη της Γης. Μέχρι τώρα, οι χλωροφθοράνθρακες (CFC) και άλλα μόρια έχουν εξαντλήσει το όζον κυρίως στην ανώτερη στρατόσφαιρα και πάνω από τους πόλους. Οι επιστήμονες ερευνούν δύο πιθανούς ενόχους: τις βιομηχανικές χημικές ουσίες που δεν καλύπτονται από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, τις λεγόμενες «πολύ βραχύβιες ουσίες» (VSLS) και την κλιματική αλλαγή.
Περισσότερα για το θέμα - "Προστασία του κλίματος" - Αμερικανική εκκίνηση γεωμηχανικής ισχυρίζεται ότι έχει αρχίσει να επηρεάζει την ατμόσφαιρα της Γης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου